4 Ocak 2015 Pazar

Ecmel Olgaç


2013 Mayıs ayında, aynı günlerde iki arkadaşımın ısrarı ile bu obezite cerrahisini araştırmaya başladım. Tüp mide aklıma yatmıştı. İzmir’de iki doktor çıktı karşıma. Biri Metin Karadeniz idi. Nedense ilk Metin bey ile görüşmek istedim. İlk tanışmamızda daha 40 ameliyat gibiydi vaka sayısı. Ama içtenliği, ilgisi ve en önemlisi işini ciddiye alması beni etkiledi açıkçası.
Hastaneden taburcu olalı bir yıl oldu tamı tamına. Öncelikle hastanede yattığım süre boyunca ilgisini hiç esirgemedi doktorum. Geceleri bile telefonla durumumu takip etti. Cumartesi günü beni hastanede kontrole geldiğinde çok şaşırmıştım. Çünkü devlet hastanelerinde çok sık rastlanan bir durum değildir bu. 
Yavaş yavaş sağlığıma kavuştum. Bütün hayatım değişti diyebilirim. Şeker seviyem 90-105 civarı seyrediyor. En son Hemoglobin A1c değerim 5,5 ölçüldü. Facia durumunda olan karaciğer testlerim normalde. 10 yıldır ölüm riski ile yaşadığım uyku apnem geçti ve CPAP cihazım artık süs eşyası gibi duruyor. Beni çok mutlu eden bir kiloya geldim. Hedefime ulaşamadım, çünkü yaşam tarzım ve mesleğim önüme biraz engel çıkarıyor. Ama eninde sonunda hedefime ulaşacağım. Bu yüzden hocam tarafından GRUBUN EN YARAMAZ HASTASI ödülünü aldım.  
Mutluluğumu paylaşmak istedim bugün sizlerle. Bunu ancak yaşayanlar anlar. Morbid obez olup ta bu ameliyatı olmak için düşünmeyin bile. Çünkü Morbid obezitenin riskleri ve yaşadıkları zorluklar, hayat standardının yerlerde sürünmesi ve sürekli asansör gibi inip tekrar fazlasıyla yerine gelen kilolar ile yaşamanın hiçbir anlamı yok.
Size çok teşekkür ederim sevgili hocam. Yeni bir hayata başlama fırsatı yarattınız bana. Başarılarınızın devamını dilerim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder